რა არის ეკოლოგია?არსებობს ასეთი ანეგდოტი:ძნელია იყო მასწავლებელი ან ექიმი,რადგან ყველამ იცის როგორ ისწავლოს ან როგორ იმკურნალოს.ეს ანეგდოტი საკმაოდ ესადაგება ეკოლოგის პროფესიასაც.

დღეს ეკოლოგიის პრობლემებზე ხშირად სპეკული რებენ ჟურნალისტები თავიანთ სტატიებში,ასევე დეპუტატობის კანდიდატები წინასაარჩევნო გამოსვლებში და თვითონ სხვადასხვა რანგის დეპუტატებიც.საკმარისია უბრალო ადამიანებმა ეკოლოგიის შესახებ რაიმე წარმოთვან ზემოთნახსენები პროფესიის ადამიანები მაშინვე იწყებენ მცდელობას ერთი შეხებით როგორ გადაჭრან წარმოქმნილი პრობლემა,თუნდაც რეგიონულ დონეზე. ხშირია წამოთქმული ფრაზები:"ეკოლოგია ჩვენთან ძალიან ცუდია",ცუდი ეკოლოგიის გამო იქმნება ონკოლოგიურ დაავადებათა პრობლემები" და ასე შემდეგ.კონკრეტულად დასმულ კითხვაზე :"რა არის ეკოლოგია?",შესატყვისი პასუხი ხშირად გაუცემელი რჩება.მართლაც რა არის ეკოლოგია? მოკლედ ესაა მეცნიერება ცოცხალი ორგანიზმების ურთიერთობის შესახებ,ურთიერთობისა ერთმანეთს შორის ასევე,ურთიერთობისა გარემოს მიმართ.ამიტომ ეკოლოგია შეუძლებელია იყოს კარგი ან ცუდი.ეკოლოგიური ურთიერთდამოკიდებულება ერთგვარად ფაქიზი მექანიზმია,მუდმვად ცვალებადი დროის განმავლობაში.გარემოს ცვალებადი ბუნების გამო ხშირია შემთხვევა, როცა მცენარისა თუ ცხოველის რომელიმე ნაირსახეობა ეკოლოგიური კატასტროფის წინაშე დგება.

ეკოლოგიური ბალანსი ძალიან ფაქიზი თემაა.მასზე ზემოქმედება შეიძლება,მხოლოდ ძალიან ფრთხილად და დელიკატურად. მაგალითად გავრცელებისა და სასიცოცხლოდ მოშენების მიზნით ევროპის დაბლობზე, თეთრი კურდღელი, რომელიც მოპოვებულ იქნა ციმბირის დაბლობის ტერიტორიაზე,კარგი ვერაფერი შედეგი მოიპოვა.ევროპის დაბლობზე თეთრ კურდღელთან ერთად ტაიგის ტკიპაც გავრცელდა, რომელიც მანამდე იქ არ იყო.უფრო მეტიც,თავის მშობლიურ ადგილთან შედარებით ევროპაში ტკიპის რიცხობრიობამ ევროპის ტერიტორიაზე 20 წლის განმავლობაში კატასტროფულად მაღალ მაჩვენებელს მიაღწია.მოქმედებდა თუ არა ტკიპის გავრცელება ევროპულ ტყეებში არსებული ძუძუმწოვრების სასიცოცოცხლო მნიშვნელობაზე?რა თქმა უნდა მოქმედებდა, რადგან ტაიგის ტკიპა ერთ-ერთი პირველი გადამტანი იყო სხვადასხვა ინფექციური დაავადებისა.

გასული საუკუნის სამოცდაათიან წლებში ცენტრალურ შავმიწა და ვოლგისპირა რაიონებში საბჭოთა კავშირის ტერიტორიისა,საერთოდ არ არსებობდა გარეული ტახი.სამონადირეო მეურნეობის მმართველობითი უწყებები ახალ ტერიტორიებზე მათი გავრცელებით დაინტერესდნენ.ახალ საცხოვრისში ტახი საკმაოდ მომრავლდა და იმდენად ფართო გავრცელება ჰპოვა,რომ ჩრდილოეთის ტერიტორიის საზღვარსაც მიაღწია,სადაც თოვლის საფარი წლის განმავლობაში 50 სანტიმეტრზე დაბლა არ ჩამოდის. ადრე კი ასეთი ზონა გარეული ტახისათვის არასათანადო ადგილს წარმოადგენდა.აღნიშნული მოვლენა ეკოლიური თვალსაზრისით შეიძლება შეცდომად ჩაითვალოს.საქმე ისაა რომ ტახის გავრცელებამ ტყეებში ჭიანჭველების საცხოვრებელ ბუდეებს შეუქმნა გადაშენებსი საფრთხე.ჭიანჭველები კი თავის მხრივ სწორედ ტკიპების გავრცელებას უშლიდა ხელს.ტახის გავრცელებამ ასევე საფრთხე შეუქმნა იმ ფრინველებსაც,რომლებიც ბუდეებს მიწაზე აკეთებენ,ყოველივე ამან კი რა თქმა უნდა ეკოლოგიური ბალანსი დაარღვია.

ასე რომ ექსპერიმენტი ფლორასა და ფაუნაზე ეკოლოგიური თვალსაზრისით ყოველთვის სიფრტხილეს საჭიროებს.